Poštovani,
Dostavljam tekst za objavljivanje, kao moje reagovanje ili bolje reći zapažanje-osrvt na dešavanja u Gimnaziji na Cetinju.
S poštovanjem,
Podgorica, 23. septembar 2009. godine Dr Momčilo D. Pejović
U dugoj istoriji trajanja i postojanja Gimnazije na Cetinju, od njenog osnivanja 1880. godine pa do danas gotovo je proteklo 13 decenija, odnosno iduće godine Gimnazija treba da proslavi veliki i značajan jubilej 130 godina rada na polju prosvjete, obrazovanja i kulture crnogorske. U navedenom periodu prošlo je kroz cetinjsku Gimnaziju na hiljade učenika i završilo maturu, malu ili veliku, na desetine generacija. Cetinjska Gimnazija sa ponosom može reći i istaći da je na prostoru Crne Gore pa i mnogo šire na nekadašnjim jugoslovenskim prostorima važila za gimnaziju koja je zahvaljujući svom profesorskom kadru stvorila imidž jedne od najpoznatijih srednjoškolskih ustanova, čiji su đaci nastavljali svoje dalje školovanje širom Evrope i veoma uspješno završavali započete studije. Ovom prilikom nećemo navoditi njihova imena, jer bi to zahtijevalo mnogo više prostora samo da se nabroje, ali ćemo reći da su đaci iz te gimnazije u toku daljeg školovanja i naučnog usavršava postizali znatne i visoke naučne domete i akademske titule, kao i onih koji su slobodarski i revolucionarni duh Crne Gore i crnogorskog naroda pronosili daleko izvan njenih granica.
O značaju i radu Gimnazije na Cetinju imalo bi nadugo i naširoko da se priča i piše njena bogata kulturna riznica u vremenu svoga postojanja od osnivanja pa sve do danas ili do očekivanog jubileja, koji nadam se da neće biti zaobiđen od države Crne Gore, kao što je to bio do sada slučaj ili namjera zvaničnika, opštinskih i republičkih institucija prosvjete i kulture.
Ovo je bio kratki uvod za ono o čemu sam htio nekoliko rečenica reći upravo povodom jubileja koji bi trebao već da se uveliko osmisli i pripremi, kao i događaja aktuelnih ili dešavanja štrajka učenika cetinjske Gimnazije. Odmah da se izjasnim da ovom prilikom se ne stavljam ni na jednu, drugu ili treću stranu, bez obzira o kojim i kakvim se motivima radi ili onome što je izazvalo da dođe do nezadovoljstva učenika koje je rezultiralo štrajkom tih učenika koji bi u uvom slučaju mogli biti predmet raznih ličnih i političkih razračunavanja, i poslužiti da se preko njihovih leđa rješavaju nagomilani politički problemi, a lični interesi budu sakriveni ili stavljeni u drugi plan. U svakom slučaju učenicima cetinjske Gimnazije kao i nastavnom osoblju treba dati podršku da se nastalo stanje riješi na obostrano zadovoljstvo prije svih učenika, a zatim i opštinskih i republičkih organa, a na drugoj strani da konsekvence za nastalo stanje snose oni koji su tome dobrim dijelom doprinijeli.
Zašto ne reći i istaknuti da po mojem mišljenju i poimanju ukupnih problema oko nastale situacije – štrajka učenika a povodom nezadovoljstva sa izborom-smjenom direktora Gimnazije na Cetinju, samo će stradati đaci odnosno preko njihovih leđa rješavaće se međusobni opštinski, republiki, politički i lični interesi. đaci su ovdje u velikom gubitku a nastavni proces i ugled jedne škole neko je doveo do nečega što se nije smjelo dogoditi. Zatajili su svi važeći faktori, a prije svih Ministarstvo prosvjete i nauke na čelu sa ministrom i njegovim pomoćnicima koji se sada povlače iz igre kojoj su kumovali. Dio krivice ide na teret i opštinskih organa na Cetinju odnosno onih koji su u Školskom savjetu-odboru.
Tri nedjelje bojkotovanja nastave u ovoj najstarijoj srednjoškolskoj ustanovi je veliki minus za opštinu Cetinje i državu Crnu Goru, i zato neka punu odgovornost podense prije i iznad svih nadležno Ministarstvo prosvjete i nauke na čelu sa ministrom Škuletićem, koji nije djelovao preventivno i blagovremeno kako bi spriječio da nastala situacija dobije dimenzije mnogo širih razmjera.
I na kraju, jer mi ustupljeni prostor ne dozvoljava da detaljnije prikažem kratki istorijat Gimnazije na Cetinju i veliku obavezu u cilju priprema na proslavi njenog jubileja 130 godina, da kažem nadležnim faktorima u opštini i državi da se okanu politikanstva i stranačkih interesa i podjela u obrazovnom procesu ili pri postupku izbora za direktora škole, kao i prepucavanja ličnih ili stranačkih, jer sve ide na štetu svih njih a posebno na štetu i ugled cetinjske Gimnazije, i njenih sadašnjih učenika i nastavnog osoblje.
U svojoj dugoj istoriji cetinjska Gimnazija prolazila je kroz mnoge krize i bilo je štrajkova i đaka i profesora, pa čak i u vremenu samostalne Crne Gore, knjaževine i kraljevine, i znate kako se to na kraju završilo ostavkom ministra prosvjete koji je znao dobro uočiti svoju moralnu krivicu, kao prvog čovjeka zaduženog za prosvjetu i obrazovanje. Međutim, ovdje postoji bojazan da će se sve obiti učenicima o glavu time što će se školska godina produžiti ili će se časovi odrađivati i neradnim danima ili povećanim obimom časova u cilju realizacije nastavnog gradiva.
Moj apel kao čovjeka, naučnoga radnika i ujedno nekadašnjeg učenika i profesora cetinjske Gimnazije jeste da se prije svega đacima izađe u susret, ako je sve čisto i bez manipulacija, a nastavnom osoblju omogući da izabere direktora, jer su oni njemu direktno odgovorni i sa njime će cijelu školsku godinu i mandat sarađivati. Dati im puno povjerenje u izboru direktora najstarije Gimnazije u Crnoj Gori. Na taj način bi se prevazišlo nastalno stanje, a opštinski i republički organi neka prionu na posao, jer nemaju vremena na pretek, da konačno obilježe značajan jubilej najstrije gimnazije u Crnoj Gori, na valjan način kako to dolikuje tom jubileju, da bude na ponos, đacima, nastavnom osoblju Gimnaziji, Cetinju i cijeloj Crnoj Gori.
Podgorica, 23. septembar 2009. godine Dr Momčilo D. Pejović
