Dodeli nagrade prisustvovali su predsednik KUD-a Vidovdan Trentino Dolomiti Đorđe Milanović i Svetlana Stanojlović, takođe iz Kud-a Vidovdan.
Prisutne je na samom ulazu u vilu dočekala srpska topla pogača i vino, na našoj zastavi, umesto stolnjaka, a taj gest gostoprimstva izuzetno je obradovao goste.
Pogaču je sa dobitnicom nagrade prelomio organizator manifestacije profesor Luciano Carpo, veliki prijatelj srpskog naroda. Profesor Karpo prati književne događaje naše pesnikinje i puno puta je govorio ili bio moderator na pesničkim večerima Rade Rajić Ristić.
"Nagrade uvek prijaju jer su propratni element mojih aktivnosti i potvrda za ono što radim svim srcem i svim elanom, trudeći se da u prvi plan uvek istaknem našu domovinu. Ovu nagradu je dobila Srbija, pa tek onda ja. Tako to ja doživljavam i osećam, sve moje nagrade su posvećene njoj. Koliko god da smo integrisani, uvek osećamo neku prazninu, neki nedostatak, mi koji smo daleko do kuće. To može da zvuči banalno, ali je to podloga našeg života "tamo daleko". Drago mi je da mogu da podelim radost i nagradu sa mojim sunarodnicima. Hvala iz dubine duše onima koji su prisustvovali toj svečanoj dodeli. Hvala im na poštovanju i dragocenom vremenu koje su izdvojili za mene i moju Srbiju", rekla je Rada Rajić Ristić za RTS.
Nagrađena pesma
Imperativ ljubavi
Ova zemlja je svih nas – spasimo je!
Ova zemlja je za sve – poštujmo je!
Nije samo jednih – ali ni drugih – zaštitimo je!
Ona je naš izgubljeni Raj,
ne pripada samo privilegovanima,
privilegija uništava jednakost – čuvajmo je!
Ona je naša majka, naša roditeljka,
mi smo deca njene prašine – neka nam je čast!
Koju pogodniju imenicu možemo upotrebiti
a da se ne pokrijemo sramotom.
Ophodimo se prema njoj kao da nam je maćeha- mrzeći je skoro.
Kakva smo to deca?
Bezosećajni, nezahvalni, ravnodušni…
Ona je najcrveniji mak zalaska sunca
kome kidamo latice – pomozimo joj!
Ona je popustljiva – oprašta nam
iako je naše ponašanje neoprostivo.
Nemam sa čime da je uporedim –
jer njena utroba nema poređenja
ni sa kojom velikodušnošću – volimo je!
Ona nas nagrađuje svim njenim prolećima
iako ih ne zaslužujemo.
Ne da nam da gladujemo, hrani nas bez škrtosti…
Njena hrana je obilna – može prehraniti sve,
i bilo bi za sve nas
kad ne bi bilo pohlepne gladi
koja uzvišeno vlada.
Na italijanskom jeziku
IMPERATIVO DELL'AMORE
Questa terra è di tutti – salviamola!
Questa terra è per tutti – rispettiamola!
Non è solo degli uni, ma neanche degli altri – proteggiamola!
È quel nostro Paradiso perduto,
non è solo dei privilegiati-
il privilegio annienta l'uguaglianza- custodiamola!
È la nostra madre, la nostra genitrice,
siamo figli della sua polvere – onoriamola!
Quale sostantivo più adatto possiamo usare
senza coprirci di vergogna?
La trattiamo come fosse la nostra matrigna- quasi odiandola.
Che figli siamo?
Insensibili, ingrati, indifferenti…
Lei è il papavero più rosso del tramonto
a cui stiamo strappando i petali -aiutiamola!
Lei è clemente – ci perdona
anche se il nostro comportamento è imperdonabile.
Non ho a che cosa paragonarla-
perché il suo grembo è imparagonabile
a qualsiasi generosità – amiamola!
Lei ci premia con tutte le sue primavere
anche se non le meritiamo.
Ci sfama, ci nutre senza avarizia…
Il suo cibo è abbondante- può sfamare tutti,
e ci sarebbe per tutti noi,
se non ci fosse l'ingorda fame
che regna sovrana.
