Prenosimo delove opširnog teksta iz nedeljnika „Vreme“.
Pre 125 godina Kneževina Srbija i Sjedinjene Američke Države, posle višegodišnjih pregovora, potpisale su dva ugovora kojima je obeležen početak zvaničnih diplomatskih i trgovinskih odnosa, koji su ostali na snazi da današnjih dana. U ime svojih vlada učinili su to u Beogradu 14. oktobra 1881. godine čedomilj Mijatović, ministar inostranih dela Kneževine Srbije i Judžin Skajler, diplomatski predsednik SAD.
Pregovore su inicirali Amerikanci još u proleće 1867. godine posle trijumfalnog povratka kneza Mihaila Obrenovića iz Carigrada sa carskim fermanom o predaji preostalih utvrđenih gradova pod srpsku upravu, posle čega je i poslednji turski vojnik napustio Srbiju. Iako je Kneževina Srbije pored toga i dalje formalno ostala vazalna turska provincija, prvi američki konzul u Bukureštu Lajoš čepkaj već posle tri nedelje službe sagledava da Rumunija nije jedina značajna zemlja u regionu i predlaže Stejt departmentu da se sfera njegovog delovanja sa Rumunije proširi na Srbiju.
Zbog nastalih previranja na Balkanu SAD u tom trenutku nisu imale poseban interes da budu prisutne u ovom delu Evrope. Međutim, 1878. godine Berlinski kongres sređuje prilike na Balkanu, pa posle samo tri nedelje od njegovog završetka (13. jul 1878), američki diplomatski predstavnik u Beču DŽon Kason predlaže državnom sekretaru Vilijamu Evertsu da SAD upostave diplomatske odnose sa Srbijom. Na osnovu odluke Berlinskog kongresa i odluke Narodne skupštine, knez Milan Obrenović 10. avgusta 1878. godine objavljuje Proklamaciju kojom proglašava nezavisnost Srbije.
Tako je došlo do obostranog interesa da se uspostave diplomatski odnosi.
