Višemesečna netrpeljivost Radoslava Pavlovića, direktora Kulturnog centra Srbije u Parizu prema koordinatorima u KCS Milovanu Mikiju Ćirovskom i Nikoli Letiću koja je kulminirala kad je Pavlović Ćirovskom, prevrnuo radni sto, izbacio ga iz kancelarije, samovoljno zatvorio ceo KC.S, dovela je do toga da je u Pariz stigla hitna inspekcija Ministarstva spoljnih poslova Srbije
Za 132 učenika u šest grupa dopunske škole na srpskom jeziku u Minhenu završena je prva školska godina. Na poslednjim časovima nastavnica Tatjana Hot je učenicima podelila svedočanstva i đačke knjižice i time je počeo letnji školski raspust.
Svedočanstva su na nemačkom jeziku kako bi njihove ocene bile unesene u školske knjige redovne nemačke škole koju deca pohađaju. Đačke knjižice su na srpskom jeziku. Nova školska godina počinje 17. septembra.
Tatjana Hot kaže da je prva školska godina završena vrlo uspešno, da su ona i roditelji učenika zadovoljni onim što su deca naučila tokom školske godine i već su pristigle prijave novih učenika. Nastavnica posebno ističe dobru saradnju sa roditeljima i njihovu podršku kao i angažovanje Saveta roditelja koji je formiran tokom školske godine.
Škola je sarađivala i sa Generalnim konzulatom Srbije u Minhenu gde su učenici izvodili i prigodne programe, a poslednji je bio povodom Vidovdana.
Чланак U Minhenu završena prva godina nastave na srpskom..
DECA UčESNICI "MOBE 2004" POSETILA MINISTARSTVO ZA DIJASPORUčUVARI JEZIKA MATICE • Sačuvajte svoj jezik od zaborava, jer čovek može da izgubi i kuću, teritoriju, pa i državu, ali ako izgubi jezik, onda je izgubio sebe, poručio ministar Vukčević Tradicionalna manifestacija "Moba" - okupljanje naše dece...
Usual start of conversation with someone you meet for the first time and you want to be a smart-ass. Serb in Dubai likes to be a smart-ass and that’s why he dedicated this article for you. Abbreviations are common thing in language of Dubaians. You can easily crack how...
S. BabićSjajna atmosfera: Kolo su svi igrali Više od decenije Kulturno-umetničko društvo Mladost iz Leobersdorfa u junu organizuje Multikulti fest – manifestaciju koja okuplja folklorne grupe iz svih krajeva sveta. Nedavno je uz pesmu i igru, Multikulti festom stavljena tačka na uspešnu sezonu. Publika je uživala u bogatom programu koji su priredili članovi 13 folklornih
Stevan...
Srpska dijsapora, ma gde da žive pripadnici našeg naroda, je širom sveta proslavila veliki hrišćanski praznik –Uskrs. Tako je bilo i širom Nemačke, države u kojoj momentalno živi verovatno najveći broj Srba, naravno ne računajući Srbe iz neposrednog okruženja matice. Prema nemačkoj statistici, u njihovoj državi živi oko 400 hiljada naših sunarodnika. Statističari kažu da nas je, ako se računaju i oni koji su odavno postali nemački državljani, i preko pola miliona. Zato nije čudo, da su naše pravoslavne crkve odavno postale pretesne za sve veći broj vernika koji odlaskom u brojne srpske crkve na teritoriji Nemačke, aktivno upražnjavaju svoju religiju. To se i ove godine pokazalo u Štutgartu gde je uz prisustvo episkopa cele Nemačke gospodina Sergeja proslavljen Uskrs. Posle litije u kojoj su učestvovali brojni sveštenici i episkop Sergej, služena je Uskršnja liturgija. Računa se da je za Uskrs preko 1200 vernika boravilo ili je zbog velike gužve samo kratko prošlo kroz crkvu, upalilo sveće i pomolilo se, ili učestvovalo u do danas neviđeno tako masovnoj litiji čije je kraj bio udaljen skoro kilometar od čela litije. Inače, Srpska pravoslavna crkva u Štutgartu, gradu u kome po nemačkim statistikama živi oko 12.000 Srba i preko 5000 sada nemačkih građana koji su se ispisali iz našeg državljanstva, je osnovana 1971.godine. Crkva je pratila svoje vernike koji su došli na rad u glavni grad pokrajine Baden Virtemberg. Zbog sve većeg pristupa posebno mladih Srba svojolj crkvi, postoje razmišljanja, da se u dogledno vreme možda nađe veći sakralni objekat koji bi se preuredio u Srpsku pravoslavnu crkvu.
Januar je skoro sav u znaku praznika, slavlja, odmora, obećanja i optimizma. U tom smislu će i moje današnje pisanje biti u znaku tolerancije, odnosno apela za toleranciju.
Kada govorimo o toleranciji nekako kao da samo mislimo na toleranciju u privatnim odnosima, toleranciju u porodici i među prijateljima i potpuno zanemarujemo toleranciju u poslovnim odnosima.
Ipak, ako je osoba tolerantna ili teži ka tome da to bude, potrebno je da to bude u svim sferama života, pa čak i tamo gde se po pravilu od nas ne očekuje da budemo tolerantni, tamo gde nas niko ne poznaje, gde nas niko ne vidi.
Biti čovek
Verujem da je stvarno i u pravom smislu te reči čovek ona osoba koja će uraditi dobro za nekoga, bilo koga čak kada sigurno zna da to dobro neće biti vraćeno, barem ne od osobe kojoj se dobro čini. Takođe, ta osoba nikada neće učiniti nikome ništa loše čak i ako je sigurna da niko neće nikada saznati, pa i ako ta ista osoba ima od tako nekog poteza značajne koristi.
Neke se stvari naprosto..
U Kastelanu, nedaleko od Trenta, nedavno je održan čas iz istorije. Reč je o manifestaciji Od Balkana do Trenta. Uz intoniranje srpske i italijanske himne podigle su se zastave u znak početka gradnje novog mosta koji može premostiti prošlost i sadašnjosti i otvoriti put generacijama koji dolaze.
Na svečanosti su bile Ivana Stojiljković i Radmila Selaković, generalni konzuli Srbije u Trstu, odnosno Milanu, kao i ministarka za rad, zapošljavanje, boračka i socijalna pitanja Darija Kisić. I italijanski domaćini, gradonačelnici Rovereta, Kastelana i Vile Lagarine prisustvovali su otvaranju izložbe fotografija ‘Civili, vojnici i zarobljenici u zamku Kastelano u Velikom ratu’. Prisutni su mogli da pogledaju i predmete koje su zarobljenici čuvali u svojim torbama, koji su ih podsećali na ognjište i zavičaj. Samo u ovom delu Italije svoje poslednje dane je te 1916. godine provelo više od 500 srpskih zarobljenika. Nakon komemoracije žrtvama ministarka Darija Kisić otkrila je spomen-ploču srpski..
Portal Novosti je juče objavio informaciju da je sredinom decembra prošle godine umrla Stoja Trivkanović iz Siska, žena koja je 1991. godine u jednom danu ostala bez muža i dva sina. Telo supruga izbacila je reka Sava nekoliko dana nakon odvođenja, dok tela svojih sinova Stoja nikad nije pronašla.
Stoju Trivkanović posetili smo početkom oktobra 2017. godine kada nam je u svom domu u Sisku govorila o svojoj teškoj životnoj priči. Članak je objavljen u časopisu Izvor Zajedničkog veća opština broj 178, a televizijski prilog pušten je u emisiji Hronika Slavonije, Baranje i zapadnog Srema broj 272.
Stoja je umrla ne dočekavši pravdu, a povodom njene smrti objavljujemo na ovom mestu članak i prilog o njoj.
„Moje žrtve niko ne spominje“
Bio je 25. avgust 1991. godine. U kuću Trivkanovića u Sisku došli su pripadnici Zbora narodne garde u crnim uniformama i u kombi stavili Nikolu (49) i njegove sinove Zorana (23) i Berislava (18). Nekoliko dana kasnije Nikolino telo prepuno modrica, ogrebot..