Nemačko udruženje „Građani protiv rata“ iz Grafinga pozvalo je nedavno članove društva „Kosmit“ iz Pfafenhofena, koje vodi Zoran Zdravković, da budu gosti na tribini u okviru obeležavanja deset godina od NATO bombardovanja Srbije. Tokom večeri kojoj je prisustvovalo petnaestak zainteresovanih, među kojim i Staniša Ostojić v.d. generalnog konzula Republike Srbije u Minhenu, govorili su članovi „Kosmita“ Elizabet Nikolič, dr Hans-Georg Ruf i Zoran Zdravković. Suština onog što su rekli i pokazali tokom večeri kroz lična zapažanja i utiske, fotografije, pisani i filmski materijal svodi se na konstataciju da je Srbima i Srbiji u protekloj deceniji učinjena velika nepravda.
Posebno je bilo interesantno predavanje dr Hans-Georg Rufa koji je u oktobru prošle godine boravio na Kosovu i Metohiji. On je govorio o ličnim utiscima, ali i istorijskim činjenicama, pri čemu je ocenio da rat u bivšoj Jugoslaviji nisu započeli Srbi, kako su to javnosti predstavili mediji na zapadu. Velike sile, predvođene SAD i Nemačkom, podržavale su nacionaliste i separatiste što je dovelo do rata, a slično se događa i danas sa Kosovom i Metohijom.
Novi susret
Nemačko udruženje „Građani protiv rata“ u Grafingu osnovano je 1999. godine u vreme bombardovanja Srbije. To je bio njihov izraz protesta protiv ponašnja velikih sila i Nemačke prema Srbiji i srpskom narodu. Tokom ovog susreta sakupljeno je i nešto novca za dalje aktivnosti društva „Kosmit“. Obzirom na zanimljive teme razgovora, domaćini su izrazili želju da možda uskoro ponovo organizuju susret članova ova dva društva da bi se razgovaralo šire o temama koje se odnose na situaciju u Srbiji i na Kosovu i Metohiji.
Elizabet Nikolič je potencirala pitanje važnosti Kosova i Metohije i zbog čega ga Srbi doživljavaju kao srce svoje države. Ona je istakla da je srpska istorija, istorija ponosnog i hrabrog srpskog naroda koji je pretrpeo veliku nepravdu, počev od sankcija do bombardovanja. O toj nepravdi govorio je i Zoran Zdravković koji je pokazao fotografije i tonski materijal koji svedoči o teškim uslovima života Srba, Roma i drugih nealbanaca na Kosovu i Metohiji i posle deset godina od bombardovanja i dolaska međunarodnih snaga u južnu srpsku pokrajinu. On je istakao da međunarodne snage na Kosovu i Metohiji nisu uspele ništa da stvore bolje uslove za život stanovništva, nego su podigli vojne baze i bodljikavu žicu. Potvrda za to je što delovi Kosova i Metohije ni danas nemaju struju i vodu.
Tokom diskusije konstatovano je da su se u celoj situaciji raspada bivše Jugoslavije, rata koji je usledio i otimanja Kosova i Metohije od Srbije i nemačka vlada i mirovne organizacije „ponašali nedosledno i bedno“.
